چگونه زخم باز را پانسمان کنیم؟
یک پانسمان اصولی و مناسب باعث بهبود سریع تر زخم می شود در حالیکه پانسمان نا مناسب باعث تاخیر در روند بهبود زخم و حتی عفونت موضعی زخم می شود.
تشخیص زخم باز
زخم باز زخمی است که در آن بافت های داخلی و خارجی بدن شکافته شده و باز شده اند. عوامل زیادی باعث ایجاد زخم باز می شوند. این زخم ها در حالت هایی مانند بریدگی ، پارگی و سوراخ شدگی ایجاد می شوند.
علاوه بر خرید دستگاه اکسیژن ساز شما کاربران گرامی می توانید جهت دریافت آخرین قیمت ویلچر سی پی، قیمت تشک مواج، قیمت اکسیژن ساز، قیمت پالس اکسیمتر، قیمت تشک مواج وکتو، قیمت واکر چرخدار قیمت تخت برقی و قیمت تخت مکانیکی و دیگر محصولات تجهیزات پزشکی سپهریار با شماره مستقیم مدیر فروش سپهریار 09124014681 و یا کارشناسان سپهریار در تماس باشید.
پانسمان زخم باز
برای پانسمان این زخم ها ابتدا باید آنها را با یک محلول ملایم شستشو داد. سرم نمکی بهترین محلولی است که می توان با آن زخم را شست ؛ این محلول همچنین باعث ایجاد تعادل در pH در محل زخم می شود.
برای زخم های باز بهترین پانسمان ، پانسمانی است که محیط اطراف و خود زخم را کمی مرطوب نگه دارد.
زخم باز باعث پاره شدن سطح پوست می شود و در موارد وخیم تر، بافت داخلی پوست نیز شکافته می شود. برای بالا بردن سرعت درمان ناحیه آسیب دیده ، بهترین راه مرطوب نگهداشتن محیط زخم است؛ سلول ها برای تکثیر و بازسازی احتیاج به رطوبت کافی دارند.
نکاتی که قبل از انتخاب پانسمان باید در نظر گرفت:
- مکان زخم
- شدت و آسیب وارده بر اثر زخم
- عمق زخم
- دلیل ایجاد شدن زخم
زخم های سطحی
آنتی بیوتیک های موضعی که در پماد ، کرم ، روغن و اسپری پیدا می شوند برای درمان این زخمها مناسب هستند. خراشیدگی و ساییدگی ، زخم های کوچکی هستند که توسط این آنتیبیوتیک ها به سرعت بهبود مییابند. این پماد ها همچنین محیط زخمهای باز را مرطوب نگه میدارند که باعث تسریع بهبود زخم می شود. استفاده از چسب زخم و گاز استریل برای زخم های سطحی باعث می شود تا در برابر عوامل بیرونی محافظت شوند.
زخم های عمیق و بزرگ
این زخم های بلز به درمان های پیچیده تری نیاز دارند و نمی توان فقط با استفاده از آنتیبیوتیک های موضعی آن ها را درمان کرد.
در زخم هایی که بر اثر پارگی ایجاد شده اند و لبه های محل زخم از هم جدا شده اند باید زخم را بخیه کنید یا از چسب زخم پروانه ای که مناسب ترین پانسمان ها برای این زخم ها هستند استفاده کنید و از آنجایی که این زخمها مایعات بیشتری ترشح می کنند، باید از پانسمانی استفاده کنید که این مایعات را به خود جذب کند و در این حال محیط زخم را نیز مرطوب نگه دارد.
بهترین پانسمان ها برای زخم عمیق و بزرگ
پانسمان هیدروژل: برای آبرسانی به زخم های باز خشک و کم آب شده ، خراش های شدید یا ساییدگی و سوختگی های جزیی مناسب است. هیدروژل به محل زخم آرامش بخشیده و باعث تسکین درد می شود و همچنین مکان زخم را مرطوب نگه می دارد.
پانسمان هیدروکلوئید: نه تنها رطوبت مورد نیاز برای ترمیم را تامین می کند، بلکه بافت های مرده در محل زخم را با دبریدمان اتولیتیک برمی دارد. به طور کلی این پانسمان ها برای زخمهای باز غیر عفونی با ضخامت کلی یا ضخامت نسبی که بسیار خشک هستند به کار می رود. با این حال این پانسمان ها برای زخم های باز ترشحات بالا مناسب نیستند.
پانسمان آلژینات: برای زخم هایی مناسب است که مایعات زیادی از آنها ترشح می شود. این پانسمان ها نه تنها محیط زخم را مرطوب نگه می دارند ، بلکه ترشحات زخم را نیز به خود جذب می کنند و محیط را برای تشکیل بافت جدید آماده می کنند؛ این پانسمان ها همچنین برای زخم های باز که بر اثر دیابت ایجاد می شوند و زخم های شدید فشاری مناسب هستند.
پانسمان کلاژن: باعث ایجاد سریع تر کلاژن سازی در محل زخم می شود که برای بهبود زخم مورد نیاز است. بیشتر این پانسمان ها برای زخم های باز مناسب هستند؛ زیرا حاوی عامل آنتیمیکروب هستند. پانسمان های کلاژن به تعویض های مکرر نیاز ندارند؛ به همین دلیل برای انواع زخم های باز مناسب هستند. با این حال این نوع پانسمان برای زخم هایی که مایعات زیادی دفع می کنند پیشنهاد نمی شوند.